Drodzy członkowie Domowego Kościoła!

Zwracamy się do Was z prośbą o przesyłanie świadectw mówiących o tym, czym jest dla Was idea Nowego Człowieka, jak ją praktycznie realizujecie w codziennym życiu osobistym, małżeńskim, rodzinnym, zawodowym i społecznym.

Świadectwa te chcielibyśmy zamieścić w 124. numerze „Domowego Kościoła. Listu do wspólnot rodzinnych”, który ukaże się 8 grudnia, w święto patronalne naszego Ruchu.

Termin nadsyłania świadectw: do 6 listopada 2011 r.

Prosimy je kierować na adres mailowy: tomekstruzanowski@op.pl

Serdecznie pozdrawiamy – szczęść Boże!

Beata i Tomek Strużanowscy

odpowiedzialni za „List DK”, para krajowa DK

Jak pamiętacie, w ostatnich numerach „Listu DK” (począwszy od numeru 114), staraliśmy się poruszyć w różnych aspektach kwestię duchowości małżeńskiej. W tym celu, korzystając z pomocy wielu autorów, opublikowaliśmy szereg artykułów i świadectw poświęconych realizacji zobowiązań oraz miesięcznemu spotkaniu kręgu; staraliśmy się też przełożyć na język codziennej praktyki samo pojęcie „duchowości małżeńskiej”.

Teraz przyszła pora na to, aby zwrócić uwagę na obecność w naszej codzienności charyzmatu Światło-Życie. Światło-Życie, Nowy Człowiek, Nowa Wspólnota, Nowa Kultura, Krucjata Wyzwolenia Człowieka – oto tematy wiodące, zaplanowane w tegorocznych numerach „Listu”.

Przed niemal 40 laty nasz Założyciel, Sługa Boży ks. Franciszek Blachnicki, wychodząc naprzeciw potrzebom i oczekiwaniom małżonków (w owym czasie stanowili oni w ruchu oazowym pewne novum), rozeznał konieczność połączenia dwóch charyzmatów: charyzmatu Ruchu Światło-Życie i charyzmatu międzynarodowego ruchu małżeństw katolickich Equipes Notre-Dame (END). W ten sposób wytyczył jedyną w swoim rodzaju DROGĘ – piękną, stwarzającą małżeństwom i rodzinom ogromne perspektywy rozwoju duchowego, ale też i niełatwą zarówno do zrozumienia, jak i realizacji.

Pragniemy podkreślić, że DROGA Domowego Kościoła czerpie z obu wspomnianych wyżej źródeł. Z jednej strony zwracamy na niej szczególną uwagę na duchowość małżeńską, czyli dążenie do świętości w jedności ze współmałżonkiem, przez co tworzymy odpowiednie warunki do dobrego wychowania dzieci w duchu chrześcijańskim. W staraniach tych znajdujemy niezwykle użyteczne narzędzia w postaci zobowiązań. Z drugiej strony, integralną częścią DROGI Domowego Kościoła jest również charyzmat Światło-Życie. Jego podjęcie odbywa się przez wzrastanie w duchu formuły jedności „Światło-Życie”, przez przyjęcie Chrystusa jako osobistego Pana i Zbawiciela (idea Nowego Człowieka), przez pełne i odpowiedzialne uczestnictwo w życiu Kościoła lokalnego (idea Nowej Wspólnoty), przez budowanie i propagowanie kultury opartej na zasadach chrześcijańskich (idea Nowej Kultury) i wreszcie – przez podejmowanie służby na rzecz moralnej odnowy Narodu, zwłaszcza przez Krucjatę Wyzwolenia Człowieka i troskę o obronę życia od poczęcia aż do naturalnej śmierci.

W ramach „powtórki”, przypominamy to, co na temat „Nowego Człowieka” jako ideału wychowawczego Ruchu Światło-Życie mówi słowniczek oazowy (źródło: www.oaza.pl).

Nowy człowiek

- ideał wychowawczy Ruchu Światło-Życie

Jedno z czterech podstawowych pojęć określających ideał wychowawczy Ruchu Światło-Życie (obok pojęć: Światło-Życie, Nowa wspólnota, Nowa kultura).

Ruch Światło-Życie „ma na celu przede wszystkim formowanie dojrzałego chrześcijanina jako nowego człowieka w Chrystusie” (ks. Franciszek Blachnicki). Stary człowiek to człowiek oddzielony od Boga, żyjący w grzechu, niezdolny do wchodzenia w relacje, rozbity wewnętrznie, zamknięty w swych egoistycznych celach. Nowy człowiek jest świadomy swojej godności jako osoby, swoje życie podporządkowuje Bogu, czyni z siebie bezinteresowny dar, tzn. dzieli się swoim czasem, zdolnościami z innymi ludźmi. Wychowanie nowego człowieka polega na rozwijaniu i doskonaleniu w sobie miłości agape – czyli bezinteresownej miłości. W jego życiu zachodzi jedność pomiędzy prawdami uznawanymi za słuszne a tymi według których postępuje. To człowiek prawdziwie wolny. Wzorami nowego człowieka są dla nas Jezus i Maryja.

Jak realizacja tego ideału wygląda praktycznie w życiu członków Domowego Kościoła?